5 december is in aantocht

Een oud vagijn, al meurend in de wind
Zal edoch mijn vlees niet doen trillen
Toch zal ook zeker mijn gemoed
Aanstonds het beste willen

Is dan een dergelijk vagijn wel uitverkoren ?
Of doet het vergeelde haar mij haasten waar ik stond ?
Of weg te snellen van die behaarde wond
Waar ik nimmer en altoos niet bij wil horen

Is het de lucht die mij doet vluchten ?
Of d'aanblik van al dat haar
Inderdaad, ik moet weder diep en aanhalig zuchten
Mijn heffend vlees komt nimmer klaar.

thnks to prof A. Nus